مجلس اقامه عزاي شهادت جانسوز حضرت زهرا سلام الله عليها
مراسم شهادت دخت نبي اکرم صلي الله عليه وآله و سلم حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها با حضور جمعي از دانشجويان کارکنان و اساتيد دانشگاه علوم پزشکي ايران از 2 لغايت 4 اسفند ماه هر شب از ساعت 20 در مسجد امام حسين (عليه السلام) دانشگاه برگزار گرديد.
در اين مراسم که از ساعت 20 باقرائت زيارتنامه حضرت فاطمه سلام الله عليها آغاز مي شد سخنرانان و مداحان با حضور شرکت کنندگان به سخنراني ، ذکر مناقب اهلبيت ،نوحه خواني و سينه زني پرداختند.
حجت الاسلام والمسلمين سرلک در شب اول و دوم ايراد سخنراني نمود. وي در سخنان خود با اشاره به بخشي از زيارت حضرت صديقه طاهره "فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صابِرَةً" امتحان الهي را براي حضار تشريح نمودند. وي گفت که ما يادمان باشد امتحان مي شويم و بدون اين فضاي امتحاني امکان ندارد که ما به سربلندي برسيم مگر اينکه از مسير صبر و شکيبايي پيش برويم.و اين رمز و رموز را اهل آن که وارد اين وادي مي شوند از آن بهره مند مي شوند و از اين حقيقت، طريقت، از اين سير و مسير و جريان در پيشگاه خداوند به نحو احسن استفاده مي کنند.
در اين مسير دلدادگي و در اين مسير ابراز علاقه به اهل بيت (ع) اگر بخواهيم به صدقيت برسيم بايد از مکتب صبر و شکيبايي استفاده کنيم.
وي تصريح کرد که صبر بر سه شعبه دارد صبر در معصيت که مخصوصا براي جوانان بسيار سخت است صبر بر طاعت و انجام طاعات و صبر در بلاها و مصيبت ها. اگر شخصي بر بخشي از اين سختيها به خداوند متعال معترض باشد به يقين آن شرايط را درک نکرده و "فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صابِرَةً" به درستي متوجه نبوده است.
حجت الاسلام والمسليمن سرلک افزود تلقين يکي از مهمترين ابزار ملکه شدن حقايق است که حضرت امام خميني (ره) نيز به آن تأکيد مي کيد ملکه کردن حقايق از طريق تلقين درست. انسان موجودي است که خداوند متعال سرمايه هاي شگفت انگيزي به او داده است و عالم بر مبناي وجود انسان طراحي شده است و انسان ظرفيتهاي مختلفي دارد مثلا براي ظرفيت ديدن خداوند جهان را براي او رنگارنگ با طيف نورهاي گوناگون بوجود آورده است انسان با حقايق وجودي خود آنگونه که بايد آشنا باشد آشنا نيست آن چيزي که مي تواند اين انسانيت انسان را از قوه به فعل برساند بحث امتحان است.
انسان يک وسعت عجيبي دارد همان چيزي که قرآن مجيد مي فرمايد که اين وسعت را آسمانها قبول نکردند و انسان آن را قبول کرد "إنا عرضنا الأمانه على السماوات والأرض والجبال فأبين أن يحملنها وأشفقن منها وحملها الإنسان إنه کان ظلوما جهولا"
انسان براي تحقق اين قوه به فعل بايد به بوته امتحان برود هيچ گريزي ندارد براي اينکه اين امکاناتي که با توجه به شرايطش به وي داده شده علامت و آرم خدا داشته باشد بر طبق مسيري که خدا و اولياي خدا تعيين کردند بايد امکاناتش را آن گونه تنظيم نمايد.غريزه، عاطفه و همه چيزهايي که به وي داده شده است. و از همه اينها بايد سربلند گزارش دهد. يکي از بزرگترين حسرتهاي که انسان بعد از بازگشت به سوي خدا برمي گردد براي لحظات و دقايقي است که در دنيا بوده و از ظرفيت و وجود امکانات انساني خود استفاده کرده ايم ولي آرم و علامت خداوند متعال بر روي اعمال و رفتار هايمان نيست. اين هماني است که انسان به خدا متصل باشد و اين اتصال يعني حجت. و همه اين امکانات براي اين است که ما حجت داشته باشيم.
نورانيت يک آدم معمولي که حتما هم داراي نورانيت است با يک انساني که در مراحل قرب و مراتب ايمان قدم گذاشته متفاوت است تا برسد به نورانيت اولياء خداوند تا برسد به نورانيت امام معصوم. تعبير امام هادي (عليه السلام) اين است که ما حجت خلقيم و نورانيت ما براي اين است که مردم ما بتوانندبه خداوند اتصال پيدا کنند و به نورانيت ما متوسل بشوند. اين نورانيت بي نظير اولياي خدا با نورانيت حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها است که مي توانند به خدا بگويند که خدايا ما انجام داديم آن تکليفي که بايد انجام مي داديم حضرت ولي عصر ارواحنا له الفدا مي فرمايند ولي في ابنه رسول الله اسوه الحسنه من امام زمان که همه عالم منتظر است که بيايم و مرا به اسماء مختلف مي شناسند الگوي من مهدي مادرم فاطمه زهرا سلام الله عليها است.
در سومين شب اين مراسم حجت الاسلام والمسلمين پناهيان، بر منبر وعظ و خطابه نشست. وي با اشاره به سوره مبارکه کوثر برخي خصوصيات و ويژگيهاي حضرت فاطمه زهر سلام الله عليها را براي حاضران تبيين نمودند. سپس با شاره به آياتي از سوره ابراهيم مفهوم وسط بودن دين اسلام را به معناي انقلابي بودن دين و مبارزه با حکومت هاي طاغوت و استکباري تا زمان استقرار حاکميت جهاني اسلام دانستند. و به نکاتي پيرامون اين موضوعات و مصاديق امروزي آنها پرداختند.
در مراسم عزاداري حضرت صديقه طاهره، عزاداران با مداحي ذاکرين اهل بيت عليه السلام آقايان سيد محمد رضا ميري و مصطفي کرمي همنوا شدند و به نوحه خواني و عزاداري پرداختند.