بسم ‌اللَّه ‌الرّحمن ‌الرّحيم ‌
 من خاطره ‌هاى خوبى از چهارمحال ‌وبختيارى دارم. يک سفر در سالهاى دهه ‌ى 60 - زمان رياست جمهورى - رفتم به شهرکرد براى تشجيع و تحريص مردم به حضور در جبهه ‌ها؛ اين يک سفر استانى بود که استانهاى متعدّدى ميرفتيم، ازجمله رفتم شهرکرد. خب، همه ‌جا مردم اجتماع ميکردند و تجاوب(1) ميکردند لکن شهرکرد در ذهن من همين ‌طور زنده مانده. هوا هم سرد بود - آنجاها هم سرد است - محلّ سخنرانى ما را گذاشته بودند يک جايى که دو خيابان از آن منشعب ميشد. من همين ‌طور که نگاه کردم، ديدم تا آنجايى که چشم کار ميکند، اين مردم در هر دو خيابان با لباسهاى محلّى، با پرچمهاى گوناگون، با آثار حضور واقعى و قلبى - و نه فقط جسمانى - شرکت دارند و حضور دارند. به ‌قدرى اين حضور بارز بود و انگيزه ‌ى مردم آشکار بود که انسان با يک نگاه کردن، خيلى چيزها را ميفهميد از اين مردم و از اين منطقه. من فراموش نميکنم و اين در يادم است. البتّه قبل از آن و بعد از آن هم شهرکرد رفته ‌ام و با مردم و با اجتماعات مواجه شده ‌ام لکن آن سفر سفر عجيبى بود و تأثير عجيبى در ذهن بنده باقى گذاشت. يک بار هم قبل از آن، براى ملاقات با تيپ قمربنى ‌هاشم رفتم شهرکرد و رفتم مرکز تيپ؛ آن هم هرگز از ياد من نميرود. خب، من [ به ‌] مراکز بچّه ‌هاى سپاه [ در] اغلب جاها رفته ‌ام؛ ميرفتيم مى ‌نشستيم حرف ميزديم، بحث ميکرديم. يک جاهايى در بين اين مراکز، يک خصوصيّاتى داشت که در ذهن انسان باقى ميماند؛ يکى ‌اش همين تيپ قمربنى ‌هاشم شهرکرد است که من يادم نميرود؛ رفتيم آنجا، بچّه ‌هاى بااخلاص، مؤمن، وضعيّت فقيرانه، آنجايى که اينها داشتند، خيلى وضعيّتِ با امکانات محدود امّا درعين ‌حال انگيزه ‌هاى محکم؛ و رفتيم و ساعتهايى - حالا يادم نيست چند ساعت - با اينها بوديم، ناهار هم با اينها خورديم؛ من با يک احساس بسيار رضايتمندى از آنجا بيرون آمدم.

 خب، چيزهايى هم که آقايان گفتند از سوابق علمى و نظامى و سياسى و مانند اينها، آنها هم همه به ‌جاى خود محفوظ و همه ارزش است. نکته ‌اى که آقاى نکونام گفتند درباره ‌ى آمدنِ مردم چهارمحال ‌وبختيارى [ به تهران ‌] براى ابراز بيزارى از بختيار،(2) خيلى مهم است. ممکن است مردم شيراز، مردم مشهد، مردم تبريز هم بيايند از بختيار ابراز بيزارى بکنند امّا خيلى فرق ميکند که مردم بختيارى بيايند از يک فرد سياسىِ شاخص بختيارى که در مقابل انقلاب و در مقابل امام قرار گرفته، ابراز بيزارى کنند؛ اين نکته مهم است. اين هم که ايشان گفتند که مردم توقّع دارند که آن روز روز شاخصى باشد، درست است، اين واقعاً جا دارد؛ چون در بين عشاير اين وابستگى ‌ها و پيوندهاى عشايرى، چيز کوچکى نيست، چيز خيلى مهمّى است. اينها همان کسانى هستند که در قضيّه ‌ى مشروطه، بلند شدند از شهرکرد - آن ‌وقت ده ‌کرد - آمدند اصفهان و اصفهان را گرفتند و آمدند تهران و کارهاى بزرگى را انجام دادند، بيشتر با پيوندهاى محلّى اين کار را ميکردند؛ يعنى تأثيرات قبايلى و عشايرى بر روى مردم وجود داشت که حرکت ميکردند مى ‌آمدند. امّا همين پيوندها در آنجايى که پاى دين در ميان است، پاى انقلاب در ميان است، پاى امام در ميان است، بکلّى کم ‌رنگ ميشود و بى ‌خاصيّت ميشود و از بين ميرود؛ اين خيلى چيز مهمّى است. بنابراين خيلى کار بجا و بموقعى است اين بزرگداشتى که داريد انجام ميدهيد. 

 به يک نکته ‌اى توجّه کنيد: ما مواجهيم با يک حمله ‌ى همه ‌جانبه ‌ى فرهنگى و اعتقادى و سياسىِ اعلام نشده؛ يعنى شما حالا که من دارم ميگويم، قاعدتاً از من قبول ميکنيد لکن اطّلاع نداريد از آنچه دارد اتّفاق مى ‌افتد؛ بنده اطّلاع دارم از آنچه دارد اتّفاق مى ‌افتد؛ من دارم ميبينم چه دارد اتّفاق مى ‌افتد؛ لشکر فرهنگى دشمن و لشکر سياسى دشمن با همه ‌ى ابزارهايى که برايشان ممکن بوده، حمله کرده ‌اند به ما براى سست کردن اعتقادات دينى ما، سست کردن اعتقادات سياسى ما، تقويت نارضايى ‌ها در داخل کشور، جذب جوانها بخصوص جوانهاى فعّال و اثرگذار در سطوح مختلف براى مقاصد خودشان؛ دارند کار ميکنند. خب، در مقابل اينها کارهايى دارد انجام ميگيرد؛ بچّه ‌هاى حزب ‌اللّهى، مردمان  مؤمن، مسئولان باتعهّد کارهاى خوبى دارند انجام ميدهند لکن بيش از اينها بايد در کشور کار بشود. يکى از قلمهاى مهم، همين است که اين مفاهيم باارزش مثل مفهوم جهاد، مفهوم شهادت، مفهوم شهيد، مفهوم خانواده ‌ى شهيد، مفهوم صبر براى خدا، احتساب للَّه بايد زنده بماند.
 خب، البتّه با تظاهرات بيرونى، بخشى از اين مقصود انجام ميگيرد، يعنى من مخالف نيستم با پرده ‌نويسى و تنديس و سرديس و اسم خيابان مانند اينها - اينها چيزهاى خوبى است؛ اينها لازم است، بيش از خوب -  لکن اينها اصلاً کافى نيست؛ اينها يک بخش خيلى کوچکى از آن کارى است که بايد انجام بگيرد. کار را عمقى انجام بدهيد؛ سعى کنيد اثر بگذاريد بر روى ذهنها؛ مخاطبان خود را اقناع کنيد با سخنان درست خودتان. اين کار، فکر کردن لازم دارد. اصحاب فکر، مردمانى که داراى قدرت تفکّر هستند و مسائل را ميفهمند، همراه با اصحاب هنر، کسانى که هنرِ ارائه دارند، هنر تبليغ دارند - از نقاّش و شاعر و فيلم ‌ساز و نويسنده و امثال اينها - بايد همه با هم دست ‌به ‌دست هم بدهند، محصول کار چيزى از آب دربيايد که بر روى ذهن مخاطبين اثر بکند. يعنى آن توطئه ‌اى را که الان دارد اجرا ميشود - نه اينکه دارد برنامه ‌ريزى ميشود؛ برنامه ‌ريزى ‌اش خيلى قبل شده؛ الان دارد در کشور اجرا ميشود - خنثى بکند. اين کار، هم به ‌عهده ‌ى دولتى ‌ها است، هم به ‌عهده ‌ى مردمان مؤمن است، هم مسئولين رسمى، هم مسئولين غير رسمى؛ هرکسى که تعهّدى دارد، در اين زمينه بايد فعّاليّت کند. يک قلمِ کار همين کار شما است؛ يعنى کار احياء مفهوم شهادت و ارزش شهادت و ارزش شهيد. در اين جهت ان ‌شاءاللَّه حرکت کنيد، خداى متعال هم کمک خواهد کرد.
    والسّلام ‌عليکم ‌ورحمةاللَّه ‌
 
....................................
1) جواب دادن ‌
2)  اشاره ‌ى حجّت ‌الاسلام والمسلمين محمّدعلى نکونام (نماينده ‌ى ولىّ ‌فقيه در استان چهارمحال و بختيارى و امام جمعه ‌ى شهرکرد) به حرکت جمعى از مردم استان به سمت تهران و ديدار ايشان با حضرت امام خمينى (قدّس ‌سرّه ‌الشّريف) در نوزدهم بهمن 1357 براى ابراز بيزارى از شاپور بختيار (آخرين نخست ‌وزير رژيم پهلوى)