برگزاری دوره دانش افزایی مرگ نمادین والدین و حیات واقعی فرزندان در عصر حاضر
320296.mp3
برگزاری دوره دانش افزایی مرگ نمادین والدین و حیات واقعی فرزندان در عصر حاضر
به گزارش روابط عمومی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری، دوره دانش افزایی مرگ نمادین والدین و حیات واقعی فرزندان در عصر حاضر با حضور جمعی از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و دکتر عبدالعظیم کریمی نویسندو عضو هیأت علمی برگزار شد.
در این دوره دکتر کریمی با بیان اینکه مرگ نمادین والدین یعنی انحلال نقش مستقیم والدین به قصد استعلای نقش مستقیم کودک در فرایند رشد او و اینکه تنهاچنین والدینی قادرند کودک را به خود واقعی اش فرابخوانند، گفت والدینی را که با کمرنگ کردن نقش خود در شکل دهی شخصیت فرزند، امکان نقش‌آفرینی مستقل او را در همه ابعاد زندگی پررنگ می‌کنند و دست از حمایت گلخانه‌ایی فرزند خود برمی‌دارند تا او با تلاش بی وقفه به فضیلت خوداتکایی و خودیاری فزاینده دست یابد و هنگام مواجهه فرزندشان با چالش های مسیر رشد، با کمترین مداخله ، بیشترین امکان حل مساله را در فرزند خود ایجاد می‌کنند و نیز والدینی را که به جای شکوفاکردن استعدادهای فرزند، شرایط و زمینه شکوفاشدن استعدادهای او را فراهم می‌سازند به عبارت دیگر، با مرگ نمادین والدین ، حیات واقعی کودک آغاز می شود تا از این زاد و ولد تازه خود را در خود بیابد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه تعلیم و تربیت ادامه داد هر یک از فرزندان ما به میزانی که خودشان را خلق می‌کنند با دیگران متفاوت می‌شوند و تفاوت آدمی با سایر موجودات در این است که او یک " خود بی همتا" دارد که همین "خود" است که پایه و بنیاد سبک زندگی او می‌شود، هر تولدی، خلق جهان جدیدی را نوید می‌دهد...و ، راه خود را به صورت متفاوت، آغاز می‌کند هر فردی باید معمار خود باشد و دست آفرینندگی از آستین اراده بیرون بیاورد.
استاد دانشگاه با ابراز اینکه والدین باید تسهیل کننده سیر صعودى فرزند به سوى کمالى باشدکه در خلقتش مقدّر شده است و شناخت این مقدرات هنری مدبرانه است، لایه‌های پنهان و زیرین رفتار ما والدین ، بیش از لایه‌های سطحی آن درشکل دهی شخصیت فرزندان اثر می‌گذارد به این معنا که فرزندان ما در اغلب موارد، نه آنچه را که از خود عیان می‌کنیم، بلکه آنچه را که در خود پنهان می‌کنیم اثر می‌پذیرند؛ آنها ،نه از آنچه که رسماً و عمداً به آنها سفارش می‌کنیم ، بلکه آنچه را که مخفیانه از آنها منع می‌کنیم راغب می‌شوند؛ آنها نه آنچه را که لفظاً می‌گوییم بلکه به آنچه قلبا باور داریم ایمان می‌آورند؛ آنها نه آنچه را که به زبان می‌آوریم بلکه آنچه را که از بیان آن خودداری می‌کنیم می‌شنوند و آنها نه به آنچه در رفتار ظاهری ما ، بلکه به آنچه در احوال باطنی خودباور داریم گرایش می‌یابند چنانچه امام علی علیه السلام می فرمایند هیچ کس چیزى را در درونْ نهان نمىدارد. مگر آن که در لغزشهاى زبان و نمودهاى چهرهاش آشکار مىگردد.
وی به بیان ویژگی های دروان کودکی پرداخت که نباید با تربیت کردن نابود شود مانند کنجکاوی بی دریغ، بازی بی هدف، شادی بی دلیل، صمیمت بی غرض ( اخلاق غیر ابزاری)، خود پویایی و خود پایایی بی منبع، ادراک بی واسطه، نگاه بی غرض و ذهن نظاره گر و نه محاسبه گر از این رو فرزندان ما ، نه از آنچه از خود عیان می‌کنیم، بلکه از آنچه در خود پنهان می‌کنیم بیشتر اثر می پذیرند، آنها،نه به آنچه که به آنها سفارش می‌کنیم،بلکه به آنچه آنها را منع می‌کنیم راغب‌تر می شوند! آنها نه از آنچه لفظا به آنها می‌گوییم بلکه به آنچه قلبا باور داریم ایمان می‌آورند! آنها نه آنچه را که ازخود نشان می دهیم ،بلکه آنچه را که از آنها نهان می‌کنیم می بینند! فرزندان ما ، نه با نمودهای بیرونی ما بلکه با بود وجودی ما همانندسازی می کنند! زیرا ما آنچه می دانیم و می‌گوییم نیستیم بلکه آنچه می ورزیم و می‌تنیم هستیم!
:
