زندگينامه حضرت فاطمه معصومه ( سلام الله عليها )
زندگينامه حضرت فاطمه معصومه ( سلام الله عليها )
307393.mp3
زندگينامه حضرت فاطمه معصومه ( سلام الله عليها )
ولادت آن حضرت در روز اول ذيقعده سال ??? هجري قمري در مدينه منوره واقع شده است. ديري نپاييد که در همان سنين کودکي مواجه با مصيبت شهادت پدر گرامي خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربيت برادر بزرگوارش حضرت علي بن موسي الرضا (ع) قرارگرفت.
در سال ??? هجري قمري در پي اصرار و تهديد مأمون عباسي سفر تبعيد گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اين که کسي از بستگان و اهل بيت خود را همراه ببرند راهي خراسان شدند.
يک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق ديدار برادر و اداي رسالت زينبي و پيام ولايت به همراه عده اي از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلي مورد استقبال مردم واقع مي شد. اين جا بود که آن حضرت نيز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زينب(س) پيام مظلوميت و غربت برادر گراميشان را به مردم مؤمن و مسلمان مي رساندند و مخالفت خود و اهلبيت (ع) را با حکومت حيله گر بني عباس اظهار مي کرد. بدين جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسيد عده اي از مخالفان اهلبيت که از پشتيباني مأموران حکومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتيجه تقريباً همه مردان کاروان به شهادت رسيدند، حتي بنابر نقلي حضرت(س) معصومه را نيز مسموم کردند.
.jpg)
به هر حال ، يا بر اثر اندوه و غم زياد از اين ماتم و يا بر اثر مسموميت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س)بيمار شدند و چون ديگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسيد: از اين شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببريد، زيرا از پدرم شنيدم که مي فرمود: شهر قم مرکز شيعيان ما است. بزرگان شهر قم وقتي از اين خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند; و در حالي که «موسي بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعري» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مي کشيد و عده فراواني از مردم پياده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدوداً در روز ?? ربيع الاول سال ??? هجري قمري حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلي که امروز «ميدان مير» ناميده مي شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسي بن خزرج» زانو زد و افتخار ميزباني حضرت نصيب او شد.
آن بزرگوار به مدت ?? روز در اين شهر زندگي کرد و در اين مدت مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستيه به نام «بيت النور» هم اکنون محل زيارت ارادتمندان آن حضرت است.
سرانجام در روز دهم ربيع الثاني و «بنا بر قولي دوازدهم ربع الثاني» سال ??? هجري پيش از آن که ديدگان مبارکش به ديدار برادر روشن شود، در ديار غربت و با اندوه فراوان ديده از جهان فروبست و شيعيان را در ماتم خود به سوگ نشاند .مردم قم با تجليل فراوان پيکر پاکش را به سوي محل فعلي که در آن روز بيرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشييع نمودند. همين که قبر مهيا شد دراين که چه کسي بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشکل شدند، که ناگاه دو تن سواره که نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پيدا شدند و به سرعت نزديک آمدند و پس از خواندن نماز يکي از آن دو وارد قبر شد و ديگري جسد پاک و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد
آن دو نفر پس از پايان مراسم بدون آن که با کسي سخن بگويند بر اسب هاي خود سوار و از محل دور شدند.
بنا به گفته بعضي از علما به نظر مي رسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند چرا که معمولاً مراسم دفن بزرگان دين با حضور اوليا الهي انجام شده است .
پس از دفن حضرت معصومه(س) موسي بن خزرج سايباني از بوريا بر فراز قبر شريفش قرار داد تا اين که حضرت زينب فرزند امام جواد(ع) به سال ??? هجري قمري اولين گنبد را بر فراز قبر شريف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدين سان تربت پاک آن بانوي بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبيت (ع). و دارالشفاي دلسوختگان عاشق ولايت وامامت شد.
.jpg)
در ذيل چند حديث در خصوص فضايل و کرامت حضرت معصومه ( سلام الله عليها ) بيان مي کنيم:
امام صادق (عليه السلام) :
من زارها عارفاً بحقّها فله الجنه(بحار ج ?? صفحه ?ظ ?)
امام صادق (عليه السلام): کسي که آن حضرت را زيارت کند در حالي که آگاه و متوجه شأن و منزلت او باشد به بهشت مي رود.
امام صادق (عليه السلام):
الّا انّ حرمي و حرم ولدي بعدي قم (بحار، ج ?، ص ???)
امام صادق (عليه السلام) : آگاه باشيد که حرم من و حرم فرزندان بعد از من قم است .
امام رضا(عليه السلام) :
منْ زار الْمعصومه بقمْ کمنْ زارني (ناسخ التواريخ، ج ?، ص ??)
امام رضا ( عليه السلام ) : هر کس معصومه را در قم زيارت کند، مانند کسي است که مرا زيارت کرده است.
:
