در اين دوره ، تعليم و تربيت اسلامي مبتني بر رويکرد سلبي و با تکيه بر دو مفهوم قرآني تزکيه و ذکر مورد بررسي قرار گرفت که راهبرد تزکيه به مثابه استخراج درون مايه هاي فکري با شيوه کشف وشهود و ذکر به مثابه بازخواني و يادآوري ارزشهاي ديني و فطري قلمداد شد.

در ابتدا مقايسه دو رويکرد تزکيه و تدسيه مطرح گرديد که براي شيوه هاي ارتباط با مخاطبان(فرزندان، دانش آموزان و دانشجويان) براساس مخاطب محوري که بايد با مشارکت آنها تعليم و تربيت شکل بگيرد يعني فاعليت و عامليت يادگيري از جانب خود يادگيرندگان باشد. اين روش، خلاقانه، فعال و توام با شور و شوق يادگيري است.

اما رويکرد تدسيه(در مقابل تزکيه)، انفعالي و انتقالي است که معلم يا مربي دانش خود را به ديگري منتقل مي کند و اين انتقال صوري انگيزه کشف و استخراج دروني را از بين مي برد. و لذا براساس آيات قرآني اين روش موجب زيان در سرمايه گذاريهاي آموزشي  تربيتي مي شود.

در ادامه اين کارگاه که با پرسش و پاسخ و تبادل نظر همراه بود مباني ، اصول و روشهاي تربيت سلبي به شرح زير مطرح شد:

1.اصل پرسشگري براي کشف و استخراج براساس روايت "العلم خزائن و السوال مفاتحه"

2.اصل استخراج   براساس روايت  "الناس معادن کالمعادن اذهب والفضه"

3. اصل انطباق

4. اصل يادآوري و کشف

کارگاه دانش افزايي اصول تعليم و تربيت اسلامي با سرفصل هاي زير در اين دوره ادامه يافت:

• شيوه هاي تغيير پارادايم از تدسيه به تزکيه


• مولفه هاي يادگيري بابررسي هوش هاي چهارگانه منطقي، عاطفي، معنوب و مهارتي


• حيطه هاي سه گانه تربيت(شناختي، عاطفي و رفتاري)


• عوامل تعليم و تربيت( چه کسي،چه چيزي، با چه روشي، در چه موقعيتي، به چه کسي و با چه اهدافي)


• مراحل تربيت (آماده سازي و عرضه کردن،پذيرش و سازماندهي)

در پايان هرجلسه،پرسش و پاسخ و نقد ونظر نيز مطرح شد و در حواشي نيز کليپ هاي آموزشي و اسناد پژوهشي براي مستند کردن نظريات ارائه گرديد.

منبع: دفتر هم انديشي استادان و نخبگان دانشگاه علوم پزشکي ايران